दांडेली कर्नाटक

दांडेली कर्नाटक २१ डिसेंबर २०२०

प्रस्तावना 

मार्च २०२० पासून कोरोना मुळे घरातच अडकून पडलेले आम्ही भटके... 

आता कोरोनाचे आकडे पण थोडे आशावादी, दिसत होते..जरा धीर बळावलेला आणि मुख्य म्हणजे कोरोना कृपेने WFH केल्यानी चिक्कार सुट्ट्या शिल्लक होत्या..कुठेतरी जाऊच आता असा झालं होत. 

नाताळ आणि नवीन वर्षाची गर्दी टाळण्यासाठी आम्ही २१ - २३ डिसेंबर , सोमवार- बुधवार हे दिवस ठरवले.  

२-३ दिवस जाता येईल, गर्दी टाळता येईल तरीही मस्त मज्जा येईल आणि ताजेतवाने होऊन नवीन वर्षाची सुरुवात करू असा विचार करत २-४ ऑपशन्सचा विचार चालू केला .... पहिला अर्थातच महाबळेश्वर/ कोंकण, चोरला घाट/ गोवा , हम्पी/बदामी आणि दांडेली (अनेक वर्षांपासून wish लिस्ट मध्ये असलेले हे ठिकाण) ... ...सेल्फ ड्राईव्ह शक्य असलेली ठिकाणे 

बराच उहापोह करून झाला .. महाबळेश्वर/ कोंकण गजबजलेलं असेल आणि य वेळा जाऊन आलोय, चोरला घाटामधलं  wilder-nest रिसॉर्ट फुल्ल होतं. हम्पी/बदामी (५००किमी) २-३ दिवसात खूप हेक्टिक होईल आणि पूर्ण न्याय देता येणार नाही ... मग दांडेली ला जाऊयात जंगल आहे,सफारी , adventure tourism आणि bird watching त्यामुळे तसं निर्जन आणि निवांतपणा.. आणि त्यातल्यात्यात कमी गर्दी असलेले ठिकाण.. आणि मुख्य म्हणजे मुंबई बंगळुरू हायवे चा मॅक्सिमम कव्हरेज... 

आजकाल आम्ही मागच्या अनेक अनुभवातून शहाणे होऊन अगदी आयत्या वेळी बुकिंग करतो ...मग शोध सुरु केला. 

एकदोन निसर्गप्रेमी भटके मित्र मैत्रिणी / काही  ब्लॉग्स न ट्रॅव्हल प्लॅनर/ ट्रिप ऍडव्हायजर वरचे रेटिंग ह्या सगळ्याचा विचार करून ४-५ राहण्याचे ऑपशन फायनल केले. 

एक लक्ष्यात आलं कि दांडेलीला पॅकेज चीच पद्धत आहे ... ज्यामध्ये मुक्काम, चहा/कॉफी,नाश्ता, दोन्हीवेळचे जेवण, त्या रिसॉर्ट मधील फॅसिलिटीज जसा कि कॅम्पफायर, जंगल भ्रमंती, बुद्धिबळ, कॅरम, बॅडमिंटन, आर्चरी, बर्ड वॉचिंग, काही साहसी वॉटर स्पोर्ट्स सगळं समाविष्ट असतं..  

१. हॉर्नबिल रिसॉर्ट - अलीकडचे रिव्यू बरे नाहीत. 

२. ओल्ड मॅगझीन हाऊस - बेस्ट आहे बर्ड लव्हर्स साठी एकदम नंदनवन.. पण फक्त डॉर्मिटरी (dormitory- कॉमन रूम) उपलब्ध होती.. पण कोरोना काळात सुरक्षित नाही म्हणून तिथे राहिलो नाही. 

३. अमारा होम स्टे - जानेवारी २०२१ पर्यंत बंद...पण सगळ्यात छान reviews आहेत....फक्त शकाहारी 

४. दांडेली chalet होम स्टे - उपलब्ध होते, छान reviews आहेत. पण पुण्याहून एकूण अंतर ४७५किमी आणि साहसी वॉटर स्पोर्ट्स सगळं समाविष्ट नाही... फक्त शकाहारी  

५. जंगल लॉज - काली adventure कॅम्प - अजिबातच स्वच्छ आणि व्यवस्थित नाहीत..  

६. परंपरा कॉटेज - हे पण उपलब्ध होते..ट्रिप ऍडव्हायजर वर अलीकडील रिव्यू छान होते..नवीन आहे २-३ वर्षा पूर्वीच बांधलेलं, शाकाहार आणि मांसाहार दोन्ही उपलब्ध ...ज्यामध्ये मुक्काम, चहा/कॉफी,नाश्ता, दोन्हीवेळचे जेवण, त्या रिसॉर्ट मधील फॅसिलिटीज जसा कि कॅम्पफायर, जंगल भ्रमंती, बुद्धिबळ, कॅरम, बॅडमिंटन, आर्चरी, बर्ड वॉचिंग, काही साहसी वॉटर स्पोर्ट्स सगळं समाविष्ट... ३००० INR प्रत्येकी (साधारण सगळीकडे हाच रेट २५००-३५००) १० वर्षापेक्षा छोट्यांना निम्मा दर

आम्ही हेच निवडल आणि एकच दिवस आधी पैसे भरून अंतिम करून टाकलं. 

हा खरंचच एकदम योग्य निर्णय ठरला... एकदम मस्त जंगलात लोकेशन, स्वच्छता, स्वतंत्र secluded कॉटेज..कमी गर्दी, भरपूर मोकळी जागा, सामायिक ओपन एअर स्वयंपाकघर आणि डाईनिंग.. अतिशय आदबशीर, आपुलकीने वागून, सहकार्य करण्यास तयार असलेला कर्मचारी वर्ग आणि मालक..अतिशय उमदा असा त्यांचा कुत्रा, रिओ ह्या सगळ्यांनी आमचा तिथला मुक्काम एकदमच छान झाला.

तसा दांडेलीला मुख्य अशी आकर्षणे म्हणजे -

१. जंगल - walk/bird watching/ safari - अंशी नॅशनल पार्क- शिरोली peak  /flora and fauna  

२. काली नदी आणि साहसी वॉटर स्पोर्ट्स 

३. सुपा डॅम - आतून बघायला परवानगी नाही. बाहेरून पाहता आला. 

४. कावळा caves - फक्त महाशिवरात्रीलाच जाता येतं. 

५. sykes view पॉईंट - बघायला परवानगी नाही. 

६. दांडेली मधील देवळे आणि इको पार्क्स - मौलांगी/दंडकारण्य- disney पार्क / crocodile पार्क  

७. सिन्थेरी रॉक्स - आम्हाला वेळ कमी पडला त्यामुळे पाहायचं राहून गेले. 

दिवस पहिला: २१ डिसेंबर २०२० 

पुणे- दांडेली जातानाचा रस्ता (४४०किमी- ८ तास- २ ब्रेक- petrol filling/नाष्ता आणि चहा) - खेड शिवापूर-कापूरहोळ- शिरवळ- सातारा- कराड-कोल्हापूर- निपाणी-बेळगावी -कित्तूर- आलनावर- हुलियाल - मिर्जन - रामनगर रोड- परंपरा कॉटेज 

टीप - महाराष्टापेक्षा(९१/-) कर्नाटकमध्ये(८६/-) पेट्रोल ५ रु नि स्वस्त आहे. 

PC - https://www.google.com/maps

आम्ही पहाटे पाच वाजता निघालो. सुंदर गुलाबी थंडी पडली होती. पुणे-बेंगलूरू रस्ता हा एकाच वेळी छळवादी आणि आनंददायी असा आहे. या रस्त्याचा महाराष्ट्रातला भाग जितका भयानक आहे, तितकाच कर्नाटकातला भाग सुंदर आणि आनंददायी आहे. भयंकर खड्डे असलेल्या आणि सतरा ठिकाणी काम चालू असलेल्या पुणे सातारा ह्या patch मध्ये रस्त्यावर टोल नामक खंडणी देऊन आम्ही पुढे निघालो. खरंच आश्चर्य वाटतं ह्या रस्त्याचं ... इतकी वर्ष होऊन अवस्था काही फार बदललेली नाही.. बहुदा नितीनजी गडकरींनी पण हात टेकलेत.. ह्या patch पुढे... तरीही त्यातल्यात्यात चांगली गोष्ट म्हणजे फास्ट टॅग .. त्यामुळे टोल बूथ चे ट्रॅफिक तरी कमी झालय. 

सातारा २ तासात आलं. मग सातारा कराड मध्ये मी वाहनचालिकेची भूमिका पार पाडली. साधारण १००-१२०किमी उदय आणि त्यानंतर त्याला विश्रांती देण्यासाठी ५०-६०किमी मी.. असा करत ९.१५ च्या सुमारास कोल्हापूर पार केल्यावर गाडी कर्नाटकात शिरली. कोल्हापूर ते कित्तूर (पूर्ण हायवे) रस्त्यावर गाडी चालवणे हा एक प्रसन्न करणारा अनुभव होता. रूंद, तीन मार्गिका असलेला रस्ता, दोन्ही बाजूला असलेले प्रशस्त सेवा रस्ते, दुभाजकावर लावलेली आकर्षक झाडे, तुरळक गर्दी यामुळे हा प्रवास संपूच नये असे वाटते. कित्तूरला हायवे सोडून उजवीकडे गेलो. तिथून पुढे रस्ता थोडा छोटा आणि खडबडीत होता पण थोड्याच वेळात, पणजी,गोवा स्टेट हायवे लागला, मस्त जंगलामधून..काही ठिकाणी रेल्वे लाईन पण समांतर होती..१.३० च्या आसपास पोहोचलो. कॉटेज एकदम टुमदार होती. तिथेच तंबू मध्ये राहायची पण सोय आहे आणि मोट्ठी फॅमिली रूम आणि डॉर्मेटरी पण.. 

PC - https://dandeliparamparacottages.com/

चोहोबाजूनी जंगल आणि मध्ये कॉटेज.. 

दुपारी जेवण करून थोडाफार आराम करून चहा पिऊन संध्याकाळी चार वाजता मौलांगी इको पार्क ला गेलो. १० रु. एन्ट्री तिकीट आहे. खूप मेंटेन केलेला नाहीय पण छान नेचर walk आहे आणि बाजूला खळाळून वाहणारी काली नदी.नदीमध्ये खूप इग्रेट्स(बगळे)आणि बरेच हिरवे/निळे/पिवळे पक्षी दिसले. पण हॉर्नबिल नि काही दर्शन दिले नाही.हा पार्क संध्याकाळी  ५. ३० ला बंद होतो. आम्ही ४०-४५ मिनिटे फिरून तिथून दांडेली गावात आलो.

---

तिथे नदीच्या काठावरच स्थित असलेल्या गणेश मंदिर आणि दांडेलप्पा टेम्पलला भेट दिली. छोट्याश्या गावातील वैशिष्टपूर्ण शैलीची देवळं...

तिथून साधारण ६. ३० - ७ च्या सुमारास मुक्कामी परत आलो. घनदाट जंगल, किर्रर्र अंधार आणि ताऱ्यांनी सजलेलं आकाश..अनेक राशी आणि नक्षत्र ... त्यात गुरु-शनी युती चा योग.. काय सुंदर दिसत होतं ...आकाश निरीक्षण केला थोड्यावेळ.. आणि मग मस्त गरम गरम शेकोटी भोवती कॅम्प फायर..      

दिवस दुसरा : २२ डिसेंबर २०२० - सकाळ सत्र 

सकाळी लवकर उठलो तेच पक्ष्यांच्या किलबिलाटानी ... दांडेली पक्षी निरीक्षणासाठी पण प्रसिद्ध आहे.. त्यात हि खास म्हणजे हॉर्नबिल (धनेश / धनचिडी)आणि त्याचे विविध प्रकार- पिवळ्या चोचीचा(मलबार हॉर्नबिल)/ पांढऱ्या चोचीचा(ओरिएंटल पाईड /ग्रे हॉर्नबिल). 

PC- https://www.hornbills.in/malabar-pied-hornbill.php

सकाळी जवळच्याच जंगलात चालायला गेलो. बहुतांशी सागाचे(टीक वूड) जंगल होते,काही ठिकाणी निलगिरी, बांबूची झाडे होती. काही अगदी नीट लाईन मध्ये २०-२२ वर्षांपूर्वी फॉरेस्ट डिपार्टमेंट नि लावलेले तर काही त्याहून जुने. त्यामध्ये दोन प्रकार होते एक भारतीय साग आणि आफ्रिकन साग. सकाळी १-१. ३० तास मस्त मजेत गेला.

परत आल्यावर कॉटेज च्या अगदी जवळच्या झाडावर २ शेकरू (giant squirrel) दिसल्या. भरपूर माकडं उन्हात येऊन बसली होती निवांत. 

 

१०-१०. १५ ला आम्ही काली नदीच्या किनारी असलेल्या हॉर्नबिल ऍडव्हेंचर झोनला वॉटरस्पोर्ट्स साठी गेलो. हा आमच्या ट्रिप मधला सगळ्यात भार्री आवडलेला प्रकार होता.जाताना काली नदीच्या जवळ पुलावरून खूप पक्षी दिसले, ज्यामध्ये प्रामुख्याने, 

बुलबुल 

Black-naped Monarch (Male)
Orange Minivet
Dark-fronted Babbler
Little Spider Hunter
Flame-throated Bulbul
White Rumped Shama
Golden Fronted Leaf Bird
White Cheeked Barbet
White Rumped Munja हे पक्षी दिसले. फोटोमध्ये टिपायला खूपच अवघड होते. अतिशय छोटे, चपळ आणि भित्रे असे हे पक्षी टिपायला नवीन लेन्स घ्यावीच लागणार आता.. 

https://ebird.org/species/ ह्या लिंक वर जाऊन नाव टाकल्यावर सगळ्या पक्ष्यांची चित्रं आणि इत्थंभूत (images/audio/video)माहिती मिळेल.  

 ------

वॉटरस्पोर्ट्स - 

सर्वप्रथम नोंदणी केल्यावर, ५-१० मिनिटे तेथे आपल्याला संपूर्ण सुरक्षा माहिती देतात. मग जीव रक्षक कवच (लाईफ जॅकेट्स) आणि हेल्मेट देतात. कुठलीही सैल मोकळी वस्तू घेऊन जाण्यास मनाई आहे. काली नदीच पात्र तेथे खूपच विस्तृत आणि खोल(८०-१०० फूट) आहे.

सर्व प्रथम आम्ही कयाकिंग आणि बॉल झोरबिंग केले ह्यामध्ये single आणि double असे चॉईस आहेत.

त्यानंतर दांडेलीचं सगळ्यात फेमस राफ्टिंग... आम्ही ३ आणि दुसरा एक ४ जणांचा ग्रुप आणि एक गाईड असा आम्ही सातजण मिळून राफ्टिंग केलं. गाईड कडे वॉटरप्रूफ कॅमेरा असतो ७०० रु. एका राफ्टसाठी ह्या भावानी. सगळं पाण्यात खेळून झालं कि आपल्याला soft-copy मिळते. खूपच रोमांचक आणि थरारक असा हा प्रकार आहे. राफ्टिंग करत करत रॅपिड्स च्या नंतर एका नैसर्गिक स्वच्छ आणि नितळ पाण्याची जाकुझीच्या इथे थोडा वेळ डुंबता येते. फारच अनोखा अनुभव असतो हा. खालील काही दृश्य बघून ते तुमच्या लक्षात येईलच. 

***आमच्या गाईडच्या कॅमेराची तारीख चुकीची सेट होती. 

हॉर्नबिल ऍडव्हेंचर झोनच्या जवळच रस्त्याच्या पलीकडे हत्तीची राईड आहे पण आम्ही तशीच राईड बऱ्याचदा केली असल्यामुळे इथे स्किप केली. 

वयोवर्ष १२ ते ६० पर्यंत ची लोक हे करू शकतात. रक्तदाब, हृदयविकार असणाऱ्यांना वर्ज आहे. 

राफ्टिंग झाल्यावर चांगलीच भूक लागली होती मग आम्ही झिपलाइन उद्या करू असे ठरवून जेवायला परत आलो. 

 दिवस दुसरा : २२ डिसेंबर २०२० - दुपार सत्र 

दुपारी जंगल सफारी चं प्लांनिंग होते अंशी नॅशनल पार्क मध्ये.हे उत्तर कन्नड जिल्ह्यामध्ये दांडेलीपासून ३५किमी अंतरावर आहे..कारवार - लोंढा रस्त्यावर दांडेलीपासून ४५मिनिट लांब..  इथली मुख्य आकर्षण म्हणजे ब्लॅक पॅन्थर आणि वाघ हे प्राणी आणि हॉर्नबिल पक्षी.

सफारी सकाळ (६ ते ८) आणि संध्याकाळी (४ ते ६ )असते. आम्ही ३ वाजता निघालो. फॉरेस्ट ऑफिसमध्ये जाऊन जीप बुकिंग केला (४०० ). आमच्याबरोबर पुण्याचाच एक ग्रुप होता. आम्हाला मोर, वानरं, कासव, शेकरू, हॉर्नबिल, सांबर, हरणे प्रामुख्याने दिसली. ह्या अभयारण्यात फक्त १ ब्लॅक पॅन्थर आणि २ वाघ आहेत त्यामुळे त्यांच्या दर्शनाची शक्यताच नव्हती. आम्ही घनदाट जंगल एन्जॉय करण्याच्या हेतूनेच आलो होतो. 

जंगलामध्ये एका उंच पॉईंट ला जीपनी ब्रेक घेतला न थोड्या पायऱ्या चढून सनसेट पॉईंट ला वेस्टर्न घाट चा हा असा सुंदर नजारा दिसला. 

 

हत्तीची राईड आणि खायला घालणे इथेही आहे पण आम्ही इथेपण ती स्किप केली. सफारी संपल्यावर बाहेरच्या गावात कॉफी पिऊन आम्ही परत फिरलो. 

दिवस तिसरा : २३ डिसेंबर २०२०

आज आमच्याकडे सकाळच्या सत्रातीलच वेळ हातात होता कारण पुण्याला परतीच्या प्रवासाला लागणारे ८ तास लक्ष्यात घेता आणि महाराष्ट्र सरकारने कोविड १९ मुळे घातलेली रात्री ११ ते सकाळी ६ संचारबंदीचा विचार करून इथून १-१.३० वाजता निघणे क्रमप्राप्त होते. त्यामुळे सिन्थेरी रॉकला(४०किमी अंतर जाणे-येणे= ८०किमी) जायचं टाळले. मग हातातला वेळ काल राहिलेली झिप लाईन करून नंतर दंडकारण्य- disney पार्क  आणि crocodile पार्क बघून तसेच पुढच्या प्रवासाला लागू असा ठरवलं. अनेक लोकांच्या सल्ल्याने, धारवाडहुन गेले तर फायद्याचे होते कारण तो रस्ता चांगला आणि जास्त वेगाचा होता..   

झिप लाईन - हॉर्नबिल ऍडव्हेंचर झोनला वॉटरस्पोर्ट्स

आदल्या दिवशीच सांगून ठेवलं असल्याने सकाळी ९. ला च गेलो, आम्हीच पहिले होतो. त्यामुळे खूप वेळ लाईन नव्हती. मग परत एकदा जीव रक्षक कवच (लाईफ जॅकेट्स) घातली आणि साधारण ३ मजले उंच चढून गेलो. तिथून झिप लाईन ला हुक नि लटकवून ह्या तीरापासून पलीकडच्या तीरावर २५-३० फूट उंचीवरून सोडतात आणि पाण्यात बुडवतात. मग पलीकडे एका होडीमध्ये (raft) पाण्यातून खेचून घेतात. फारच trilling असतं सगळं.. 

खालचा विडिओ बघून लक्ष्यात येईलच तुमच्या.. कसली घाबरगुंडी उडते ते...  

दंडकारण्य इको पार्क- disney पार्क आणि crocodile पार्क- 

अगदी शहराच्या मध्यवर्ती भागात बस स्टॅन्ड च्या जवळच हॉलिवूडच्या पात्र आणि भारतीय कार्टून्स च्या पुतळ्यांसाठी प्रसिद्ध असलेले दंडकारण्य पार्क दांडेलीतील एक पर्यटन स्थळ आहे. आज दांडेलीतील शाश्वत पर्यटनाचे आधुनिक उदाहरण म्हणून काम करते.

हे थीम पार्क आहे जे लहान मुलांना आकर्षित करते आणि त्यांच्या आवडीची पात्रं disney characters  , मग ते अ‍ॅव्हेंजर्स, ट्रान्सफॉर्मर्स, द सिम्पसन, चार्ली चॅपलिन आणि छोटा भीम आणि मोटू पटलू या पात्रांसारखे कार्टून चे पुतळे मुलांना एकदम खुश करतात. 

छान १-१. ३० तास आरामात घालवू शकलो. 

 तिथून पुढे हलियाळ (जिथून पुढे धारवाड आणि परतीचा मार्ग होता.) च्या रस्त्यावरच crocodile पार्क हा view पॉईंट आहे. पण मगरी काही आमच्या नशिबात नव्हत्या.

१२. ३० झालेच होते मग आम्ही परतीचा मार्ग पकडला. वाटेत २ च्या सुमारास धारवाड ला उडुपी हॉटेल मध्ये जेवलो आणि रात्रीच्या संचारबंदी सुरु होण्याच्या आधी पुण्याला परत पोहोचलो. अजून एखादा दिवस असता तर हवा होता दांडेली साठी, सिन्थेरी रॉक्स करायला... 

दांडेली-पुणे येतानाचा रस्ता (४६२किमी - ८.५ तास- ३ ब्रेक- जेवण-चहा आणि रात्रीचं जेवण) -  परंपरा कॉटेज-हुलियाल- धारवाड - बेळगावी- निपाणी- कोल्हापूर- कराड- सातारा- पुणे (जास्त चांगला रस्ता, जास्त हायवे कव्हरेज)

PC - https://www.google.com/maps

एकूणच दांडेली हे एक परिपूर्ण पॅकेज आहे ज्यामध्ये वाइल्ड लाईफ पक्षी आणि प्राणी, फ्लोरा आणि फउना, पक्षी आणि प्राणी निरीक्षण, आकाश निरीक्षण ह्या सगळ्याच गोष्टी आहेत. आणि मुख्य म्हणजे .. स्वच्छ मोकळी हवा, ऑक्सिजन, पाणी... 

और क्या चाहिये जिंदगी मे ...