Shala...MRSKVM...Part 7

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Bosch Dishwasher Review and Buying guide

Image
This blog is just my review about product usage. I am not getting paid for writing this review. These are my own observations. In developing country like India, where labour availability is not an issue like developed countries, service industry is at blossom. Every household has minimum of one house maid (Kamwali bai) to take care of Sweeping, mopping floor (Zadu Pocha) and cleaning utensils (Bartan Manjana). Olden days there used to be one more work i.e. washing clothes (Kapada). Thanks to the Industrial revolution and development, manual work has been reduced to a big extends and now Washing Machines may be fully automatic or semi automatic has reduced the load of household labour. But automating the utensils cleaning work was somehow a neglected area and less focused one till last few years. But thanks to the conversion from Developing to Developed country and Make In India vision 2020, development in automation of Utensils washing area to suit Indian cooking is taking place a
Read more

शाळा पुराण

 शाळा पुराण... अथपासून इतिपर्यंत   मागच्या आठवड्यात, लेकीच्या शाळेत निरोप समारंभ होता. आणि त्याची लगबग तर किती.. काळी ट्रेण्डी साडी (ती काकूबाई जरीसरी ची नाही हा) ब्लॉउज, केशरचना आणि काय काय..तीन वर्षांची गोंडस चिमुरडी ते दहावी कित्ती मोठा काळ शाळेत व्यतीत झाला.. तिचा आणि त्या अनुषंगानी आमचाही.. तेरा वर्ष एकाच शाळेत तिच्या बरोबरचे अनेक सवंगडी एकमेकांबरोबर शिकत भांडत मस्ती करत मोठी होत आता एकदम साड्यामध्ये मुली आणि टाय ब्लेझर मधली एकदम मोठी झालेली मुलं आयुष्याच्या एका मुख्य टप्प्यावर उभे आहेत. का कोण जाणे मन अगदी हळवं झालं आणि अगदी स्वैरपणे भूतकाळात चक्कर मारून आलं. कित्ती कित्ती त्या आठवणी..  ह्या अश्या नर्सरी ते दहावी प्रवासाची सुरुवात तर फार फार मजेशीर आहे बरका...  तर २०१० चा नोव्हेंबर डिसेंबर महिना.. सगळीकडे शाळेच्या ऍडमिशनचे फॉर्म मिळण्याची लगबग.. काही शाळेत तर पहाटे पहाटे ४ - ४. ३० वाजल्यापासून कुडकुडणाऱ्या थंडीत (पूर्वीच पुणे राहिला नाही हो आता 😜)लाईन मध्ये उभे राहून फॉर्म मिळण्याचे ते दिवस.. तेव्हा इंटरनॅशनल स्कूल्स CBSE / ICSE ची कोथरूड मध्ये तरी चलती नसलेले दिवस. घराजवळच्या ४
Read more

माझी आजी ..

Image
 माझी आजी ..  निर्मला ताई मराठे आज आज्जीला (निर्मला ताई मराठे) ना जाऊन एक वर्ष पूर्ण झालं...ती गेली तेव्हा ८८ वर्षांची होती. अतिशय करारी सुशिक्षित आणि स्पष्टव्यक्ती..त्या काळात एकटी राहून गोव्यामध्ये नोकरी केलेली. जगायची खूप खूप आवड.. हत्ती मोर,आणि त्याच्या कलाकुसरीने भरलेल्या, paint kelelya,कशीदाच्या भार्री सुती किंवा सिल्क च्या साड्या.. अतिशय आवडीचे. चालायचा कंटाळा आणि TV बघण्याची आणि फोनवर बोलण्याची फार हौस. वाढदिवसाला तर सकाळी दिवसच तिच्या फोननी सुरु व्हायचा.  पण तिची जगायची इच्छा संपली आहे असा साधारण ऑक्टोबर 2020 मध्ये च जाणवायला लागलं होतं...जानेवारी 2021 च्या hospitalization नंतर ते प्रकर्षाने जाणवत होतं... तिची खाण्या वरची इच्छा कमी होत चालली होती...sugar अचानक कमी होत होती...पण तीचा जीवना कडे बघायचा सकारात्मक दृष्टिकोण वाखाणण्याजोगा होता... शेवटच्या दोन महिन्यांत अगदी सगळेच भेटून गेले होते तिला दीर, जावा, मुलमुली, भाचरी, नातवंडं, पन्तवंड सर्व सर्वजण ...रक्ताच्या नात्या सारखीच नाती जपली होती तिने...अगदी आजोबा गेल्यावरही... मला COEP मध्ये ऍडमिशन मिळाल्यावर (१९९८) आजोबांची खूप इच
Read more