Sami's

 साधारण ९५-९६ ची गोष्ट.. नाशिक ला गिरिभ्रमण आणि गिर्यारोहणा ची चळवळ वैनतेय संस्थेने सुरु करून ८-१० वर्ष झाली होती आणि आता ती छान फोफावली होती. मी, माझी बहीण समीरा असे काही ओळखीच्या लोकांच्या (या मध्ये प्रामुख्याने ओक काका (शंतनू ओक चे वडील ), चिन्मय पर्वते आणि निशांत खरे ) संपर्काने सामील झालो. वैनतेय ची महिन्या तुन एकदा सोमवारी संध्याकाळी ७ च्या सुमारास पेठे हायस्कूल ला मीटिंग असायची. त्यामध्ये झालेल्या ट्रेक चा आढावा आणि पुढील ट्रेक ची आखणी हया  महत्वाच्या गोष्टी असत. आणि नवीन  सभासदांची ओळख असत असे. मीटिंग संपल्यावर एक उंच गोरेपान गृहस्थ जवळ आले आणि चिन्मयनी त्यांची ओळख करून दिली. हे पाध्ये काका... त्यानंतर त्यांनी स्वतः my pleasure .. मी श्रीनिवास त्रिविक्रम पाध्ये असून पंजाब नॅशनल  बँकेमध्ये नोकरी करतो अशी ओळख करून दिली. आणि बघता क्षणी तुझे डोळे खूप च छान आहेत ते बघून च तू खूप हुशार असणार आणि मी भाग्यवान आहे अश्या मोठ्या लोकांची ओळख झाल्यामुळे असा एकदम बोलून खुश करून टाकल.  पाध्ये काकांनी वैनतेय गिर्यारोहण गिरीभ्रमण या नाशिकच्या संस्थेसोबत, १९९४-९५ पासून भरपूर पदभ्रमण केले होते. प

देव: देवौ देवा: प्रथमा पासून झालेलं संस्कृत माला, वनं, शशी असा अकारांत, आकारांत, इकारांत, एकरांत (पुल्लिंगी, स्त्रीलिंगी, नंपुसकलिंगी) नाम हळू हळू पुढे जाऊ लागल. तसाच ते गच्छामि ते गच्छंती असा क्रियापदा नि पण पुढे जाऊ लागल. प्रश्न जरी संस्कृत मध्ये असला तरी उत्तर मराठी मधेच लिहायच असे. त्यामुळे एक गोष्ट नक्की होती कि रट्टा मारला कि संस्कृत मध्ये पूर्ण मार्क्स मिळत असत. त्याकाळात मी प्रयत्न करून एकदाच वाचल्यावर लक्षात राहील असा एक technique शोधून काढला होता. त्यामुळे मी एकपाठी झाले होते. त्याचा फायदा मला आत्तापर्यंत होत आहे.  नववी मध्ये उंच धिप्पाड खेळाडू तृप्ती घैसास आपल्या वर्गामध्ये आली आणि एकदम hot favourite होऊन गेली. मी पहिल्यांदा तिच्याच डब्यामध्ये maggie खाल्ली होती. ती अनेकदा पाव भाजी पण घेऊन येत असे. तिच्या पंधराव्या वाढदिवशी आम्ही तिच्या घरी आश्विननगर ला गेलो होतो. तिच्या बंगल्यामध्ये swimming pool होता मला तेव्हा त्याचं फार आश्चर्य वाटलं होता.  उंची मुळे तिला शेवटच्या बेंच वर बसवलं होत आणि मी बुटकी त्यात मॉनिटर .. त्यामुळे एकदम पुढे ... मग मी मागे जाऊन बसायला लागले.कधी कधी ब

अजून एका मैत्रिणी चा उल्लेख केल्या शिवाय राहवत नाही. ती म्हणजे गौप्रगो .. जशी पबाकू आणि पदकू तशाच दोन गौप्रगो होत्या शाळेमध्ये. एक अ तुकडीतली आणि एक आपली छोटीशी गोरी गोरी दोन पेडाच्या वेण्या घालणारी गौरी प्रदीप (कि प्रकाश ?) गोखले. अतिशय बडबडी आणि चेहेऱ्यावर खूप तिळाचे जाळं होते तिच्या.. एक आठवण म्हणजे ती , राजश्री ह्या नरोत्तम भुवन पंचवटी जवळ राहत आणि मी गौरी कडे एकदा भोंडल्याला गेले होते. नंतर आठवी ला बहुतेक तिची तुकडी बदलली.  अशीच अजून एक मुलगी प्रीती दिवटे आठवी ला आपल्या वर्गामध्ये आली. शांत सावळी उंच , सरळ नाकाची प्रीती सुरवातीला कोणाशी जास्त बोलत नसे. हळू हळू स्थिर झाली.  आठवी ला हिंदी- संस्कृत, १५० मार्क्स चे गणित (बीजगणित - ७५ मार्क्स आणि भूमिती - ७५ मार्क्स ), science -१५० मार्क्स पैकी जीवशास्त्र, भौतिकशात्र आणि रसायन शास्त्र , ४० मार्क्स प्रत्येकी आणि ३० मार्क्स चे प्रॅक्टिकल , त्याची प्रयोगशाळा असे नवीन नवीन विषय वाढले. साधारण आठवी मध्ये बऱ्याचश्या मुलींनी क्लास लावले. बऱ्याच जणांनी वाड -ओसवाल तर मी घराच्या बाजूलाच , देवधर वाड्या मध्ये गुप्ते क्लास लावला.काही cult लोकांनी बा